Het afgelopen jaar was moeilijk. Na de zware pandemie hebben we allemaal knelpunten en problemen ervaren. Toch heb ik ook stappen vooruit kunnen zetten, zowel in mijn privéleven als in mijn werk. Ik zag kansen en mogelijkheden. Ik zie ook groeimogelijkheden voor de toekomst.
Want wat is echt belangrijk in het leven? Waar gaat het nou écht om?
Veel ouders gingen scheiden. Veel mensen verloren hun werk of hun bedrijf. Velen verloren familieleden of geliefden. Kinderen moesten verplicht in isolatie en velen raakten achter op school. Veel jonge mensen werden depressief. Ook mishandeling en verwaarlozing van kinderen nam toe.
Hoe kan ik daar iets aan veranderen? Door zelf positief te blijven en in mogelijkheden te blijven denken.
Waar zijn de kansen?
Als ik terugdenk aan hoe Nederland vroeger was, dan ben ik bang dat we al het mooie aan het wegbezuinigen zijn. De welvaart daalt, er zijn meer voedselbanken en meer mensen die daarvan afhankelijk zijn. Er zijn bijna geen fysieke banken meer, alles moet nu digitaal waardoor veel ouderen hun bankzaken niet meer zelfstandig kunnen regelen. De kosten voor wonen, eten, gas en elektra blijven maar stijgen.
Ook de zorgsector heeft nog nooit zo zwaar onder druk gestaan. Door bezuinigingen en steeds meer regels en controles. Veel zorgpersoneel zoekt een baan in een andere sector. Veel bedrijven draaien verliezen en gaan fuseren of sluiten hun deuren. Maar aan de andere kant, er zijn ook sectoren die blijven groeien.
We komen niet verder als we bijna niemand meer vertrouwen en niets meer voor een ander willen doen.
Het leven is kort
Met al mijn naasten heb ik op 31 december afscheid genomen van het oude jaar en geproost op het nieuwe jaar. Op de eerste dag van 2023 verloor ik met veel verdriet een dierbare. Op de tweede dag van het nieuwe jaar vierde ik dat ik 51 jaar geleden geboren ben. Toen realiseerde ik mij weer hoe kort en onzeker het leven is. De enige zekerheid die we hebben is dat we geboren worden en dood gaan. Ik vind het jammer dat we zo vaak vergeten waar het echt om gaat in het leven. Onze kinderen zijn de toekomst en wij zijn straks hun verleden. We nemen niets mee in ons graf, we laten alleen iets achter.
Laten we iets moois achterlaten aan de maatschappij, onze dierbaren en kinderen.
Mijn grootste wens voor 2023 is dat de jeugdzorg dit jaar veel positieve aandacht krijgt. Ik wens iedereen een nieuw jaar vol mooie herinneringen en onze jeugd een goede toekomst!