Khalid is een jongen van 14 jaar en in Nederland geboren. Als baby verhuisde hij met zijn ouders terug naar Marokko, omdat zijn vader daar een betere baan vond. Sinds kort woont Khalid weer in Nederland.
Khalid leert langzaam. Hij kan drie woorden schrijven, maar spreekt geen woord Nederlands. Welke school past bij hem?
In Nederland zijn kinderen leerplichtig, dus eenmaal terug in Nederland begint de zoektocht. Khalid kan niet naar het reguliere of speciaal onderwijs, omdat hij de taal niet spreekt. Zijn communicatieve vaardigheden zijn wel ontwikkeld, waardoor mensen hem wel eens overschatten.
De oplossing
Zijn moeder hoort van mensen uit dezelfde streek dat er een speciale instelling is voor kinderen zoals Khalid, die geen Nederlands spreken. Daar kunnen ze naar bellen, zij zullen hen helpen. Maar dat is niet met één telefoontje geregeld. Eerst moet zijn moeder toestemming vragen aan een andere overheidsinstelling. Gelukkig spreekt Khalids moeder wel goed Nederlands.
Khalid vertelt:
“Mijn moeder is daar toen een paar keer geweest. Ze heeft verteld dat zij moet werken en dat ik echt naar een school moet of naar dagbesteding. Gelukkig kon ik na drie weken beginnen op de dagbesteding. Ik heb daar een juffrouw, zo noem ik mijn begeleider uit respect. Zij spreekt mijn taal. Ik leer nu Nederlands en doe ook mee aan alle activiteiten. Het gaat steeds beter met mij.
Alleen op een dag liep ik weg, mijn juffrouw was zo ongerust. Uiteindelijk hebben zij mij gevonden. Ik was boos op mama. Omdat ik voor de derde keer een broodje pindakaas meekreeg naar de dagbesteding. Ik was het zat! Mijn juffrouw zei dat op de dagbesteding altijd brood en beleg is. Dat ik dan als afwisseling wel eens ander beleg mag, als mijn mama dat weer niet kan kopen.”
Overbodige luxe?
Door dit verhaal van Khalid, dacht ik terug aan mijn eigen verleden. Wij aten thuis ook vaak brood met pindakaas en jam. Of jam met kaas of alleen jam. Mijn moeder werkte, dus aten wij kinderen standaard dezelfde lunch. Al jaren eet ik geen pindakaas meer.
De nieuwe generatie is gewend aan meer variatie. Armoede hebben ze nauwelijks gekend, voor hen is de huidige armoede door de pandemie en inflatie extra zwaar. Voor mij valt het mee. Als je altijd het minimale hebt gehad, kan je gemakkelijker zonder luxe en extraatjes.
Elkaar steunen
Elke dag komen er meer voedselbanken bij. Het is best triest dat het welvarende land dat ik kende, langzamerhand achter donkere wolken lijkt te verdwijnen. We kunnen de strijd tegen armoede alleen winnen als we elkaar helpen. Als mensen die meer te besteden hebben, ook andere gezinnen gaan helpen.
Samen komen we verder!